Weer rust in het gezin: hoe intensieve ambulante gezinsbehandeling daaraan kan bijdragen

Als er in een gezin meerdere problemen spelen, kan dit het leven van het gezin ernstig beïnvloeden. Stichting ROOZ helpt om weer rust te brengen in het gezin en te zorgen dat het weer goed gaat door middel van Intensieve Ambulante Gezinsbehandeling. Annella is een van de ambulante begeleiders bij Stichting ROOZ en vertelt met een casus hoe de Intensieve Ambulante Gezinsbehandeling eruit kan zien en vanuit welke factoren die behandeling wordt vormgegeven zodat er in het gezin weer rust wordt gebracht.

“Ik heb begeleiding gegeven aan een vader en zijn twee kinderen. De kinderen zaten beide nog op de basisschool en het gezin was net door een vechtscheiding gegaan met flinke ruzies. Naar aanleiding van deze vechtscheiding had de gemeente een veiligheidsplan opgesteld waarin afspraken werden gemaakt over hoe het gezin om kon gaan met conflicten. Wat doe je als je boos bent en wat doe je juist niet? De gemeente had uiteindelijk door dat er meer hulp nodig was dan dit plan. Zo kwam ik in het traject terecht. Ambulante begeleiding is mogelijk op het moment dat er meerdere factoren de ontwikkeling en de veiligheid van het gezin in gevaar kunnen brengen, en dat was hier het geval.

Gesprekken

“Ik voerde eerst gesprekken met beide ouders over de omgangsregeling. Waar gaan de kinderen wonen, welke frequentie zijn ze bij wie, wat is de afspraak met feestdagen en vakanties en hoe communiceer je met elkaar? Moeder bleef in het oude huis wonen en vader vond een woning waar hij met de kinderen zou gaan wonen. Ik voerde gesprekken met vader en kinderen die duidelijk moesten maken hoe ze met elkaar wilden samenleven. We praatten over wat vader en fijn en minder fijn vonden aan de huidige situatie en wat de wensen zijn.”

Wensen reëel maken

“Vader wilde voor de kinderen een supervader zijn. Voorheen vond hij het lastig dat hij snel boos werd en dat hij snel overprikkeld raakte als zijn kinderen druk waren of heel veel vragen stelden. Zijn wens voor het zijn van een supervader hebben we reëel gemaakt: hij wilde minder boos reageren en meer bedenktijd nemen als de kinderen vragen aan hem stelden. Ik stuurde hem hiervoor twee keer per week een reminder dat hij aan zijn bedenktijd moest denken. Dit werkte uiteindelijk goed. Daarnaast heb ik hem ook geholpen met inzien dat hij nu eenmaal impulsief is en dat het niet erg is als het een keer niet lukt om bedenktijd te nemen. We hebben de focus gelegd op het positieve: dat wat er wel lukt.”

Doelen stellen en behalen

“We hebben ook doelen opgesteld samen met de kinderen. De doelen waren dat er niet geslagen werd als de ene broer de ander uitdaagde en dat er door de andere broer niet uitgedaagd werd. Ook moest hij weten wanneer hij een grapje maakte en wanneer het niet meer leuk was.

Ik ben in gesprek gegaan met vader en we hebben afgesproken dat hij met zijn kinderen zou praten: waarom reageert vader zoals hij reageert en hoe legt hij uit wat er aan de hand is? Zijn volle hoofd en drukke agenda maakten dat heel lastig. Ik heb vader daarom geleerd hoe hij een gesprek kon voeren met onder andere rollenspellen. Uiteindelijk staat de veiligheid van het gezin voorop.

We zijn aan de doelen gaan werken en deze werden uiteindelijk door het gezin behaald. We hebben ook gekeken naar wie uit hun netwerk ze willen inzetten in hun situatie, zodat deze mensen het gezin kunnen helpen bij het behalen van hun doelen en zij ook op de lange termijn supervader en kinderen kunnen zijn.”